Genel olarak bakarsak ortama veya yaşamımıza hızla tükenmekteyiz. Birbirimizi tüketmekteyiz, yük olmaktayız, her açıdan bazılarımız cahilleşmekteyiz kendini kurtaranlar istisna kendini tanıyanlar hızla yol almakta bunlar azımsanacak kadar değiller şükür, bir kopuş var arkadaş, eş veya kardeşler arasında aynı sınıfta bir sırada oturanlar bile çalıştığı işyerinde bir teklik var arkadaşları var olmasına velakin tek mesela aynı fabrika mahalle hatta apartman da hiç konuşmadığınız ama gördüğünüz bildiğiniz kişiler var selamlaşmadığımız peki neden? Sokağımızdaki insanla karşılaştığımızda selamlaşıp diyalog kurmuyoruz. Çünkü başardılar araya mesafe koymayı hatır gönül saymayı terk ettik nasıl oldu da bu kadar yalnızlaştık.